جمعه های انتظار

​?? قصه فتنه…

?جمله ای در نهج البلاغه هست؛ امیرالمؤمنین راجع به فتنه ها بیان می کنند که فتنه چهره اش یک جور است، پشت سرش جور دیگر. میفرماید: انَّ الْفِتَنَ اذا اقْبَلَتْ شَبَّهَتْ وَ اذا ادْبَرَتْ نَبَّهَتْ (نهج البلاغه، خطبه 92).

?جمله های عجیبی است: فتنه وقتی که پدید می آید حکم غبارهایی را دارد که در فضا پیدا می شود، یا حکم تاریکی را دارد که در تاریکی انسان نمی بیند: دروغ ها پیدا می شود، شایعات پیدا میشود، هیجان ها و احساسات زیاد پیدا می شود، لَه پیدا می شود، علیه پیدا می شود. اصلًا آدم در می ماند که چگونه قضاوت کند و در فتنه واقع می شود!

? ولی همین که فتنه خوابید، مثل این است که ظلمت از بین رفت و غبارها نشست. آن وقت انسان نگاه می کند، چیز دیگری می بیند؛ می بیند آنچه که در تاریکی می دید، غیر از این است که اکنون در روشنایی می بیند. 

?تربيت و رشد اسلامي(سيزدهمين كتاب از سير مطالعاتي بينش مطهر)، ص95.

#فتنه

#بصيرت #حماسه_نهم_دي