جمعه های انتظار

#همنشین_خدا 

جلسه( 5)
سلام به شما معلم عزیز

همین جور که دانش‌آموزان وقتی می‌خواهند وارد کلاس شما بشوند باید دو تا آمادگی در خودشون ایجاد کنند (یکی آمادگی جسمی و یکی آمادگی ذهنی)

 ما هم وقتی می‌خواهیم وارد کلاسِ بندگی خدا بشیم، باید دو تا آمادگی در خودمون ایجاد کنیم.

یک. آمادگیِ جسمی مثلاً لباس و بدن مون نجاست نداشته باشه ، پاک و تمیز باشه. وضو بگیریم ، رو به قبله بایستیم.

دو. و باید یک آمادگی ذهنی هم داشته باشیم.

فرمودند مستحب است قبل از اینکه «تکبیرة الاحرام» نماز رو بگید جملاتی با خودتون و با خدا صحبت کنید. این ها در شما ایجاد آمادگی ذهنی می کند. یعنی اثرِ تلقینی رو خود شما هم داره.

من میخوام سه تا از جملاتی که مستحب است قبل از «تکبیرة الاحرام» نماز گفته بشه با هم دوره کنیم. 

 یک. آیه ۷۹ سوره انعام :

« وَجَّهْتُ‏ وَجْهِيَ‏ لِلَّذِي‏ فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفاً مُسْلِماً وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ‏» روی خودم رو برمی گردانم به سمت کسی که پدید آورنده ی آسمانها و زمین است.

خالصانه رویم را برمی گردانم و من از مشرکان نیستم.

« وَجَّهْتُ‏ وَجْهِيَ‏ » یعنی تمام توجهم، یعنی به خودم تلقین می کنم که در طول نماز تمام توجّهم به سوی او باشد، یعنی حضور قلب داشته باشم.

دو. سوره ی انعام آیه ۱۶۲

« إِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيايَ وَ مَماتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏ » نمازِ من، مجموعه ی عبادات من، مجموعه ی زندگی من و مرگِ من فقط برای خداست او که پروردگار جهانیان است.

« لِلَّه » یعنی فقط برای او. یعنی دارم به خودم تلقین می کنم نمازم برای شهرت ، ثروت و مقام و… نباشد. یعنی خلوص نیت رو به خودم تلقین می کنم 

سه.

« يَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاكَ الْمُسِي‏ءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمُحْسِنَ أَنْ يَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسِي‏ءِ وَ أَنْتَ‏ الْمُحْسِنُ‏ وَ أَنَا الْمُسِي‏ءُ » 

ای نیکوکار، خطاکار به سمت تو آمد و خودت دستور دادی نیکوکاران از بدیِ خطاکاران بگذرن تو خوبی و من بد هستم، پس از من بگذر.

این جمله یعنی تلقین اینکه من به خدا بدهکارم ، طلبکار نیستم. من گنه کارم و گنه کار بدهکار است.

همین که کریم در خونه اش رو باز نگه داشت و روی من نبست و اجازه ی گفتگو و ملاقات به منِ گنهکار داد، این نهایت لطف و کَرم اوست. پس تو ذهنم نیارم که حالا من برای خدا نماز خوندم ، پس خدا برای من چه می کند؟

نه! ما به خدا بدهکاریم.

سعی کنیم این سه تا جمله رو یاد بگیریم و قبل از نمازمان به خود تلقین کنیم.

تلقین اینکه نمازمان خالصانه باشد.

تلقینِ حضور قلب در نماز 

و تلقین این که ما به خدا بدهکاریم.