مرثیه_خوانی
28 آذر 1401 توسط ذاكري
امید علی در کنار توام
تو خاموش و من بیقرارِ توام
دگر بیشکیبم، غریبم، غریبم گلم فاطمه(2)
علی بعدِ داغِ تو تنها شده
روان اشک من همچو دریا شده
اَلا دُرِّ نابم، غمت کرده آبم گلم فاطمه(2)
برایم همیشه تو یاور شدی
گل من ز کینه تو پرپر شدی
علی گشته محزون، دل او شده خون گلم فاطمه(2)
چگونه بشویم تن پاک تو
سرم را گذارم روی خاک تو
برم مخفیانه، تنت را ز خانه گلم فاطمه(2)
کنار بدن جان من بر لب است
پریشان تو دخترت زینب است
الا نور دیده، شدم قد خمیده گلم فاطمه(2)
صفای دلم گو، کجا میروی
غریبِ مدینه، چرا میروی
تویی یاس چیده، که گشتی شهیده گلم فاطمه(2)
از این غم بود قلب من چاک چاک
چگونه گذارم، تو را زیر خاک
ز تن رفته جانم، شده کم توانم گلم فاطمه(2)
🙏
•┈••••✾• 🌿 🌺 🌺 🌿 •✾•••┈•