جمعه های انتظار

وقتی هدهد نامه رسان این پیغام بهم برسونه که معصومه خانم کوله بار رو ببند وقت سفرت رو به اتمام هست و به جائی که تعلق دارین باید برین از شنیدن از این خبر شاید مدهوش باشم از یک طرفی که دیگه نه بوسه ایی به دستان پر مهر مادرم می‌شه بزنم نه اینکه سر برسجده ی خاک بزارم و نیمه های شب با پدر عالیمان درد و دل کنم و صدای روح بخش اش بهم امید بده از طرف دیگر شادان که برا همیشه در آغوش معشوقم هستم و جای هیچ نگرانی نیست اما تا فرصت هست یه بلیط تهیه میکنم و راهی کربلا میشم و دل می‌سپارم به حسین فاطمه تا دقایق پایانی رو با او سپری کنم ولحظه ی جان دادنم شهادتین در گوشم زمزمه کنه و بهم بگه دخترم خوب جائی رو انتخاب کردی و مثل حُر سرم رو به دامن بگیره 😭 در دامن اربابم ندای معبودم رو لبیک بگویم

#به_قلم_خودم
#چالش_نوشتن