جمعه های انتظار

#کودک_از_نظر_وراثت_وتربیت_در_اسلام

#جلسه_سوم👇

گر چه قانون وراثت اصلی ثابت و عمومی است و قاعدتاً فرزندان وارث صفات پدر و مادر هستند ولی گاهی این قانون در بعضی از صفات متوقف مانده و فرزندان با اوصاف تازه ای متولد می شوند.

 دانشمندان امروز قابلیت وراثت را در فرزندان محصور به صفات آباد نزدیک نمیکنند میگویند ممکن است فرزندی وارث صفات اجداد دور دست و انسانهای اولیه باشد. روایت نیز وراثت را مخصوص صفات پدران و اجداد نزدیک تا پنج پشت و ده پشت نمیداند بلکه دامنه این قابلیت را تا انسان اول یعنی آدم ابوالبشر کشانده است. چنانکه در حدیثی ازامام صادق (ع) آمده است:
إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى إِذا أَرادَ أَن يَخْلُقَ خَلْقاً جَمَعَ كُلُّ صُورَةٍ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ آدَمَ ثُمَّ خَلَقَهُ عَلَى صُورَةِ إِحْدَيْهُنَّ فَلَا يَقُولَنَّ أَحَدٌ لِوَلَدِهِ هَذَا لَا يُشْبِهُنى وَلَا يُشْبِهُ شَيْئاً مِنْ آباني.
تمام صورتها و صفات قابل وراثت پدران و اجداد تا آدم ابوالبشر میتواند زمینه ساختمان صورت فرزندی باشد که اینک سلول نسل او در رحم مستقر شده است. برای اینکه مردم گذشته و بسیاری از مردم امروز از آثار وسیع دامنه دار قانون وراثت بی خبر بوده و هستند و ممکن بود مردانی در مورد فرزند غیر مشابه به زنان خود بدگمان شوند امام (ع) فرموده است کسی نگوید این بچه شبیه به من و پدران من نیست زیرا ممکن است فرزندی در شکل و قیافه وارث صفات اجداد خیلی دور دست خود باشد.
✳️با اقتباس از کتاب کودک از نظر وراثت و تربیت مرحوم فلسفی✳️