جمعه های انتظار

#باز_خوانی_اندیشه_امام

زاینده بودن باید در جوهره هر مکتب و اندیشه ای وجود داشته باشد تا قابلیت و ارزش بازخوانی بیابد. به تصور ما اندیشه امام خمینی(ره) دارای جوهره زایندگی است. دلیل آن اینکه: لااقل در چهار حوزه معرفتی عرفان، فلسفه، فقه و سیاست ریشه داونیده و ترکیب و در هم تنیدگی این چهار معرفت با هم اولاً به آن صلابت می بخشد و پس از هر توفان فکری می تواند دوباره زاینده شود. ثانیاً چون چندساحتی است، اگر رویکرد جامعه به یک ساحت در برهه ای کم شود، ساحتی دیگر می تواند زایندگی آن را حفظ کند.
بازخوانی یک اندیشه توسط چه کسانی با چه نوع بضاعت فکری موجب شکوفایی آن خواهد شد؟ بدیهی است اگر توسط افرادی که خمیرمایه فکری آنها در همه زمینه ها متحجرانه، آمیخته با اخباریگری و فاقد درک زمانه و نیازهای نسلی باشد، ممکن است فقط بخش متحجر جامعه را نسبت به ظواهری از یک اندیشه وفادار نشان دهد و نسل فعال فکری را نسبت به آن در برهه هایی بی تفاوت یا منزجر سازد و اصل اندیشه را برای جمعیت فعال جامعه تبدیل به پوستین وارونه پوشیده شده نماید.

به رغم نکته فوق تجربه تاریخی این نوید را می دهد که اگر اندیشه ای عنصر زایندگی را در ذات خود داشته باشد، مانند گیاهانی می ماند که می توانند آسفالت را هم بشکافند و سرزنده بیرون آیند. بر این اساس به تصور ما حجاب های تحجر و تفسیرهای رمنده از اندیشه امام خمینی(ره) موضوعی موقتی خواهد بود. چنانکه لسان الغیب، مولانا، ملاصدرا و امثال این نوابغ به رغم شرایط فکری مسلط بر جامعه خود و داشتن مخالفین سرسخت، چنان زنده و زاینده شده اند که گویی از یاد می رود که کسانی آنها تکفیر و پیروان خود را از نزدیک شدن به آنها برحذر می دارند.
ضرورت باز خوانی و اندیشه های امام راحل