جمعه های انتظار

ترکِ اجباری

هیچ کس دوست نداره آشیانه و کاشانه اش را ترک کند
اما بهترین گزینه انتخاب شده همین بود
یه نگاه اندوه باری به نقاط خانه انداخت و تمامی خاطرات چند ساله اش را درون یک بقچه پیچید و راهی روستائی که خانه پدری اش بود، شدند

اما دیری نپائید که دلشون حال و هوای خانه اش را کرد و به محض انداختن کلید درب حیاط وباز کردن درب حیاط با گلهای لاله روبرو شدن
اما بهت زده شدن
نگاه تو چشمانش خشکید
آره جای بسی تعجب بود در زمینی که نه خبری از آب هست و نه مواد معدنی‌ ، جز خمپاره و مواد انفجار لاله شکوفا بشه

سرا سیمه وارد خانه شد و تکه کاغذی جلب توجه میکرد اما خبری داشت
آن را برداشت و بوسید وبوءیید وبر دیده گانش گذاشت

از خون جوانان وطن لاله دمیده 🌷

#به_قلم_خودم
#شنبه
#طلبه_نوشت