جمعه های انتظار

#کودک_از_نظر_وراثت_وتربیت_در_اسلام

جلسه دوازدهم :👇

سعادتها و شقاوتها خوشبختی ها و بدبختیهایی که در شکم مادر نصیب فرزندان می شود دو قسم است:

بعضی از آنها بصورت سرنوشت قطعی و قضای اجتناب ناپذیر است و تا پایان عمر با فرزندان خواهد بود، مثل دیوانگی و کوری مادرزاد. در این قبیل موارد شرایط رحم علت تامه آنهاست. ولی بعضی از بدبختی ها با خوشبختی های جسمی و روانی است که در رحم مادر به طور زمینه مساعد و قابلیت برای فرزند ایجاد میشود و در واقع شرایط رحم علت معده آنها است. در این قبیل موارد سعادت و شقاوت رحم مادر سرنوشت قطعی نیست بلکه ملاک بقا يا محو آن صفات پسندیده یا ناپسند عوامل تربیتی و شرایط محیط مساعد یا نامساعد است.
پدران پاکدل و با ایمان و مادران عفیف و با فضیلت از نظر شرایط وراثت فرزندان خوب و پاکدل می آورند اطفال آنان در رحم مادر سعادتمند و خوشبخت ساخته می شوند، علل و عوامل انحرافی موروثی در وجود آنان نیست ولی نمی توان گفت این سعادت حتماً تا پایان زندگی خواهد ماند زیرا ممکن است مربی بد و محیط ناپاک مسیر تکامل را عوض کند، سجایای موروثی و صفات پاک معنوی را به دست فراموشی بسپارد و خلاصه همان فرزندی که در رحم مادر با سعادت و خوشبختی ساخته شده بود در صف اشقیا و ناپاکان درآید و منشأ صدها بدبختی فردی و اجتماعی شود. همچنین برعکس بچه ای که از پدر و مادر بی ایمان و ناپاکدل به وجود آمده و زمینه های بدبختی و شقاوت در مزاج او ایجاد شده است با تربیت صحیح و محیط پاک و سالم به راه سعادت برود و پلیدی موروثی اش فراموش شود و در صف پاکان و نیکان قرار گیرد. 
لذا رسول اکرم (ص) می فرمود:

السَّعِيدُ قَدْ يَشْقَی وَالشَّقُّی قَدْ يَسْعَدُ.

گاهی سعید شقی و بدبخت میشود و گاهی شقی به راه سعادت و خوشبختی می رود.
علی (ع) می فرمود:

وَالسَّعِيدُ مَن وُعِظَ بِغَيْرِهِ وَالشَّقُّی مَنِ انخَدَعَ لِهَوَاهُ وَ غُرُورِهِ
خوشبخت و سعادتمند کسی است که از دیگران پند پذیرد و خود را به پاکی پرورش دهد و شقی و بدبخت کسی است که از تمایلات نامشروع و غرور

خویشتن فریب خورد و به ناپاکی بگراید.
✳️با اقتباس از کتاب کودک از نظر وراثت و تربیت مرحوم فلسفی صص۸۴-۸۶✳️
تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان 

#کودک_از_نظر_وراثت_وتربیت_در_اسلام

جلسه یازدهم :👇
میگساری و وراثت ؛
یکی از عادات خطرناکی که بدبختانه در اغلب کشورهای جهان کم و بیش بسیاری از مردم را آلوده نموده است، میگساری است. این سم خانمان سوز نه تنها بر مردم آلوده ضربات غیر قابل جبرانی وارد میکند بلکه بچه های بیگناه آنها را نیز دچار بدبختی می نماید و تا پایان زندگی به عوارض گوناگون آن گرفتارند. میگساری در اثر تکرار آثار شومی روی تمام بدن، از آن جمله روی سلولهای مغز میگذارد. کسانی که به میخوارگی دائم و پیگیر آلوده شده اند به طور قطع مردمی علیل و غیر طبیعی هستند. بدبختانه این جنایت در فرزندانشان نیز تأثیر نموده و نطفه الکلی ها بچه های منحرف و غیر طبیعی میسازد یک قسمت از دیوانه هایی که درتیمارستانها بسر میبرند کیفر مشروبخواری و مستی های بی حساب خود را می بینند.

کاهش عمومی هوش و نیروی عقل سلیم از تأثیر الکل شراب و همه قسم افراط و بالاخره از بی نظمی در عادات ناشی می گردد. بلاشک رابطه ای میان مصرف الکل و ضعف فکری یک اجتماع وجود دارد. از میان مللی که به کارهای علمی اقبال میکنند در فرانسه بیشتر از همه شراب می نوشند و کمتر از همه جایزه نوبل می گیرند. اسلام تمام عوارض شوم مشروب را در مردم و فرزندان آنان دیده و علاوه بر اینکه خرید و فروش و تهیه و توزیع و نوشیدن آن را از نظر قانونی بر مسلمین تحریم کرده است، به علت اینکه میخواری پدر و مادر روی نطفه تأثیر مستقیم دارد، در بحث زناشویی با کمال صراحت پیروان خود را از پیوند ازدواج با مردم الکلی منع کرده است.

 امام صادق (ع) فرمود:

مَنْ زَوَّجَ كَرِيمتُهُ مِنْ شَارِبِ خَمْرٍ فَقَدْ قَطَعَ رَحِمَهَا.

کسی که دختر خود را با شرابخواری تزویج کند با این عمل قطع رحم کرده است.
رسول اکرم (ص) فرمود:

شارِبُ الْخَمْرِ لا يُزَوِّجُ إِذَا خَطَبَ. “

شرابخوار اگر خواستگاری کند به او دختر ندهید.
روایات در این باره از رسول اکرم و ائمه علیهم السلام بسیار‌آمده است، ولی خطر بزرگتر در فرزند شارب الخمروقتی است که در حین مستی نطفه اش منعقد شود.
✳️با اقتباس از کتاب کودک از نظر وراثت و تربیت مرحوم فلسفی ص۸۱-۸۲✳️

در هیاهوی ی زندگی در یافتم چه بسیار دویدن هایی که فقـط پاهایم رو ازم گرفت در حالی که گوئی ایستاده بودم و چه بسیار غصه هائی که سبب‌ سپیدی موهایم شد در حالی که قصه ایی کودکانه ایی بیش نبود دریافتم که کسی هست که اگر بخواهد می‌شود واگر نخواهد؛ میسر نمی شود به همین راحتی کاش فقـط او را می خواندم و بس…. #تولیدی_خودم

#کودک_از_نظر_وراثت_وتربیت_در_اسلام

جلسه دهم :👇

حماقت و وراثت
مردان و زنانی که دچار ضعف عقل و حماقت هستند بچه های ضعیف العقل می آورند و این خود یکی از بزرگترین بدبختی های فرد و خانواده و اجتماع است. احمق در تمام طول زندگی اسیر محرومیتهای گوناگون است و جامعه نیز از نارسایی فکر او در زحمت است.
امروز دانشمندان از راه تجربه های علمی به خطر ازدواج اشخاص ضعیف العقل توجه نموده و به مردم سفارشهای لازم را کرده اند.

هر کسی باید بداند که زناشویی با خانواده ای که به دیوانگی یا ضعف عقل یا الکلیسم آلوده است. معادل با لگدکوبی قانون بقای نسل است و این لگدکوبی یک سری معایب و غم های بی پایانی را برای مجرمین به بار خواهد آورد.
پیشوای بزرگ اسلام در قرون گذشته این موضوع را با چشم واقع بین وحی دیده و پیروان خود را از ازدواج با افراد احمق برحذر داشته است.
حضرت صادق (ع) از رسول اکرم (ص) روایت کرده است.که فرمود:
سعادت و شقاوت در رحم مادر
إِيَّاكُمْ وَ تَزَوَّجَ الْحَمْقَاءِ فَإِنَّ صُحْبَتِهَا بَلاءُ وَ وَلَدُها ضَيَاعٌ .

از ازدواج با احمق بپرهیزید زیرا هم نشینی با احمق مایه اندوه و بلا و فرزندش نیز مهمل و بدبخت است

✳️با اقتباس از کتاب کودک از نظر وراثت و تربیت مرحوم فلسفی ص۸۱✳️

​#کودک_از_نظر_وراثت_وتربیت_در_اسلام

جلسه نهم :👇

دیوانگی و وراثت:

یکی از صفات خطرناکی که از راه وراثت به فرزندان منتقل می شود جنون است. پدر و مادر دیوانه فرزند دیوانه می آورند و این خود قانون اجتناب ناپذیر طبیعت است. مولود دیوانه نه تنها خودش بدبخت است بلکه میتواند منشا بدبختی جامعه شود.

از امام باقر (ع) است.

سأَلَهُ بَعْضُ أَصْحَابِنَا عَنِ الرَّجُلِ الْمُسْلِمِ تُعْجِبُهُ الْمَرْأَةُ الْحَسْناءُ أَيَسْلَحُ لَهُ أن يتزوجها وَهِيَ مَجْنُونَةً قَالَ لا

سؤال کردند: مرد مسلمانی را زیبایی زن دیوانه ای و اله و مجذوب می کند آیا او را به همسری خود انتخاب نماید؟ فرمودند نه.

از این حدیث بخوبی میتوان استفاده کرد که پیشوای اسلام‌به سلامت عقلی نسل اجتماع توجه کامل دارد.

اسلام در چند مورد برای بر هم زدن عقد ازدواج تسهیلاتی قانونی مقرر کرده است. یکی از آن موارد جنون است. اگر زنی بامردی ازدواج کند به گمان اینکه یک فرد عاقل و طبیعی است بعداً بفهمد دیوانه است حق دارد عقد ازدواج را شخصاً فسخ کند و برای رهایی از این ازدواج نامطلوب احتیاج به طلاق ندارد. شرایط و محدودیتهایی که در طلاق مقرر است در اینجا نیست.و همچنین مرد در مورد زن دیوانه حق فسخ دارد
✳️با اقتباس از کتاب کودک از نظر وراثت و تربیت مرحوم فلسفی ص ۷۹✳️